Laatste loodjes

Vanaf Buenos Aires gingen we met de boot naar Colonia del Sacramento. Dit is een prachtig klein stadje met een mooi historisch centrum in Uruguay. Eenmaal daar aangekomen gingen we op zoek naar een hostel. Dat bleek zo makkelijk nog niet, aangezien het een weekend met nationale vrije dagen was (elke Argentijn was dus ook maandag en dinsdag vrij). Uiteindelijk vonden we 2 dormbeds. Alleen toen ik 's ochtends wakker werd (we gingen in het donker naar bed en er sliep al iemand dus het licht was uit, en ik had m'n lenzen uit); zag ik dat er een aantal weken of maanden geleden iemand in m'n bed tegen de muur gekotst had; zooo ranzig!!! Pffff.... Uitchecken en snel weg daar; op zoek naar een ander hostel.

Op weg naar het busstation kwamen we Cathy en Paul; een Engels stel weer tegen. Supergrappig, we zijn ze voor het eerst tegen gekomen in Bolivia, tijdens de trip over de zoutvlaktes, daarna kwamen we ze tegen in Cafayate, Argentinie en nu dus hier. Zo zie je maar dat veel mensen dezelfde soort van toer maken. Zij adviseerden ons een hostel, waar ze wonder boven wonder nog een kamer vrij hadden en we gingen lekker uit eten met z'n vieren 's avonds; gezellig!

Het enige was, dat zij het zelfde idee hadden als ons; ze wilden via Salto (waar ze thermale baden hebben) naar Iguacu in Brazilie/ Argentinie; de watervallen. Alleen hadden zij van een toeristenburootje in BA gehoord dat het niet mogelijk was om net over de grens van Uruguay naar Iguacu te gaan. Zij zouden dan ook de volgende dag terug gaan naar BA om vanaf daar te gaan. 

Om heel even terug te komen op Argentinië.. Ik ben heel benieuwd wat de laatste modetrends in Nederland zijn. Want serieus, bijna elke vrouw in Argentinië loopt in zo'n glanzende sportbroek (die ik had van m'n 3e tot mijn 12e ofzo, echt zo'n zwarte glanzende) met een shirt erop. Daaronder hebben ze plateauzool-schoenen of sandalen. En dan niet van die lullige van 5 cm plateau, maar het liefste tot 10 cm. En echt iedereen he.. Dus lang, kort, dik, dun, alles loopt in dat pakket. Let me know of dat ook in is in Nederland. Dan regel ik hier nog even een outfit, anders loop ik zo achter in Nederland ;-).

Dus nu zaten we in dubio hoe naar Iguazu te reizen. Ik heb zelfs een toeristenoffice gebeld in Concordia, net over de grens met Uruguay, waar we langs zouden gaan.. Maar het zou een heel gedoe worden, met extra nachten slapen in de middle of nowhere. Duss.. Plan omgegooid, ticket naar BA geboekt en gaan. We probeerden op de airport een ticket te regelen naar Iguazu (bleek net iets duurder dan met de bus, maar wel 1,5 uur ipv 20 uur met de bus... En dat voor een tientje meer?!). Alleen wat bleek; op de airport moesten wij als toerist het toeristentarief betalen, terwijl wij juist cash wilden betalen, om zo onze pesos op te maken en om gebruik te maken van de blue dolar rate. Ging dus mooi niet op. De bus hadden we ondertussen gemist, maar gelukkig hadden we een lief zusje op Curacao zitten, die snel een vlucht voor het goedkope tarief online boekte. Op naar het hostel dan maar.

We belden weer aan bij Charlie's hostel, waar we eerder sliepen en aanvankelijk leek alles vol, maar toen ze zagen dat wij het waren, werd er een plekje vrijgemaakt; hoe fijn! We gingen gelijk op zoek naar onze heerlijke ijstoko (we dachten dat we het nooit meer zouden eten ;-)) en gingen relaxed naar de bioscoop; ook wel fijn na 4 maanden reizen. Toen we terug kwamen in het hostel was Ramon, de nachtbewaker, helemaal blij dat zijn mate-mattie terug was; dus Henk weer aan de mate en ze hadden een restje van mijn wijn bewaard; dus was weer leuke avond!

De dag erna vlogen we naar Iguazu, de Argentijnse kant. Aangezien we klaar waren met het belachelijk dure Argentinië, vertrokken we direct naar de Braziliaanse kant. We namen eerst de bus en regelden daarna een taxi, die ons hielp met de grensovergangen. En wie zagen we bij de Braziliaanse grens; inderdaad; de Engelsen! We namen de verstekelingen mee en ze checkten bij ons in de geboekte pousada. Dit bleken kamers bij iemand thuis te zijn; een superaardige vrouw die Fabiena heette en die te aardig was! De kamer was maar 16euro voor 2 personen per nacht, inclusief een supergoed ontbijt. Moet je nagaan, dat we in Argentinië tot wel 48 euro voor 2 dormbedden op een 8 persoonskamer betaalden! 

Op naar de supermarkt, waar we uiteraard de ingrediënten voor caipirinha (Braziliaanse cocktail) haalden. We klungelden wat aan, maar vonden uiteindelijk onze  caipirinha's best geslaagd. Tot Fabiena ons bezig zag en de boel even overnam... Aaaa, zoooo hoort een caipirinha te smaken; HEERLIJK!

Die avond gingen we naar een churascaria; waar een buffet is met groenten en spaghetti's en aardappels en frietjes en salades, en waarbij ze elke keer met spiesen langs je tafel komen met barbecue vlees.. Zooooo lekker! Die Engelsen zijn iets hardcore-der aan het backpacken dan ons (reizen dan ook een jaar) en hadden in Argentinië bijna alleen maar zelf gekookt; pasta met rode saus, aangezien alles zo duur was... Paul werd dan ook helemaal gek van het lekkere eten. No carbs for me, zei hij, I want to save place for all the meat. Gelijk had hij; lekker dat het was! Varkensvlees in parmezaanse kaas, kip gerold in bacon, verse steak; we gingen allemaal helemaal los. Dat samen met een gedeelde fles wijn, en we betaalden nog geen 10 euro per persoon. Brasil, we love you!

De volgende dag gingen we met z'n vieren naar de Braziliaanse kant van de watervallen. Paul gaf toe af en toe wakker geworden te zijn van 'meat sweats', haha, too much meat in me system, zei hij :-). 

De watervallen waren adembenemend mooi; prachtig! De Engelsen vonden het zo gezellig met ons, en waren zo blij met de goedkope relaxte kamer, dat ze besloten hun plan om te gooien en nog een nacht te blijven. Dus inderdaad; de caipirinha's werden gemaakt en weer op naar de churascaria ;-).

De dag erna namen we afscheid en gingen Henk en ik naar de Argentijnse kant van de watervallen. De Braziliaanse kant is meer een soort overzicht, maar bij de Argentijnse kant kom je veel dichterbij. Zo gaaf!! Vooral 'devil's throat', waar je het water ziet verdwijnen; je staat dan als het ware bovenaan, wat geweldig! Je kan ook een boottoer doen (die had ik 2 jaar eerder al gedaan), maar dat leek Henk niet wat. We hadden de dag ervoor al gehoord dat de helikoptertocht 95 dollar was, en ook Carlo had op onze blog gereageerd en gezegd dat dat toch wel spectaculair was. Het bleef dan ook lichtelijk in ons hoofd hangen..

We besloten dan ook nadat we het park verlaten hadden een taxi te regelen naar het birdpark; tegenover de heli-company. We konden toch moeilijk zeggen dat we naar de helikopter wilden; dan vroeg de taxi ons de hoofdprijs! En gelukkig wist mega slimme Henk nog te herinneren dat het tegenover het vogelpark lag; geniaal!

Eenmaal daar aangekomen bleek het 74 euro (9 euro duurder dan de boottrip).. Tja, dat konden we toch niet laten gaan?! En BAM 10 minuten later zaten we in de helikopter. Ik kon me niet eens druk maken, zo snel ging het allemaal; maar wat was het gaaf zeg!!! We vlogen met 6 anderen naar de watervallen en cirkelden eroverheen; prachtig!!!!! Zou het zo weer doen!

Nu zitten we in het vliegtuig naar Sao Paulo en daarna vliegen we door naar Salvador in Brazilië, om daar de laatste 9 dagen van onze viels te gave reis door te brengen. Inderdaad, de laatste loodjes..