Argentinie!

We hebben er lang naar uit gekeken; heerlijke wijn drinken (ok, ik met name dan), lekkere steak eten en iets meer Westers. Eindelijk was het dan zover; op naar Argentinië! 

De bus zou er tussen de 9 en  11 uur over doen, afhankelijk van hoe lang het bij de grens zou duren. Helaas was er geen nachtbus, aangezien de grens  's nachts dicht is. Ach, het mocht de pret niet drukken. We hadden in San Pedro slechte herinneringen overgehouden aan iets van tevoren boeken, dus besloten op de bonnefooi heen te gaan.

Na 12 uur busreis.. Pffffff inderdaad, wat een eind, kwamen we eindelijk aan in Salta, Argentinie. Ik moet zeggen dat het wel door prachtige landschappen heen reden; elke bocht was weer een nieuw soort berg met fantastische kleuren, met of zonder cactussen. Elke 10 minuten kon je wel een nieuw schilderij maken, zonder dat het op de andere zou lijken.

We kwamen om half tien 's avonds aan in Salta, wat op zich geen probleem zou moeten zijn. Argentijnen eten pas rond 21-22 uur en het zou veilig zijn. Dus backpack op en op zoek naar een hostel. Nou de eerste, die dichtbij de terminal zou zijn (wel zo fijn met onze huge backpacks inclusief de nieuwe alpaca outfits) was niet te vinden. Later kwamen we erachter dat de straat niet klopte die in de Lonely Planet genoemd werd. En toen zelfs de locals ons waarschuwden dat de buurt peligroso (gevaarlijk) was, en de hoertjes over de straat paradeerden, zijn we maar omgedraaid.

Op naar hostel twee uit het boek; aaaaa die bleek niet (meer) te bestaan. Ok, geen gezeik, de knapzak weer op de rug en door. Hostel drie bleek ook niet meer te bestaan. Ok, shit en nu dan? Uiteindelijk naar het hostel gegaan van een ventje die flyers uitdeelde op het busstation, maar die maar voor 1 nacht iets had. Nou ja, we moesten toch ergens slapen. Gelukkig was dit bed er nog.. Aleen veel te duur voor een veels te crappy hostel. Ach ja, we waren allang gelukkig aangezien we 1,5 uur met die veels te zware backpacks gesjouwd hadden!

Toen kwam drama 2; geld regelen. Na zes pinautomaten geprobeerd te hebben, gaven we het op. Op naar de McDonalds (het was inmiddels 12u geweest en we moesten toch iets eten).. Henk bestelde, maar kreeg helaas 2 andere maaltijden (het Argentijnse spaans is dus echt mega anders (ok wel een beetje) dan het Spaans van de rest van Zuid-Amerika.. en het bleek ook nog 23 euro (!!) te zijn. Mmmmm, dit was niet de bedoeling.

Gelukkig draaide de karma zich om en kwamen we langs een pinautomaat die het wel deed.. Ook zagen we nog een leuk restaurantje waar we nog snel iets haalden (die Mc van 23e hadden we serieus weggeflikkerd...), maar de 'goedkope' pasta was niet te eten. Dus inderdaad, niet onze dag.

Slapen, vroeg op en op zoek naar een nieuw hostel. Gelukkig vonden we deze. Ondertussen hadden we in de eerdere bus twee Belgen ontmoet en we hadden het erover wat we zouden doen en we wilden allemaal wel een auto huren, dus bedachten we dat dit goedkoper zou zijn met z'n vieren. Dus op zoek naar een betaalbare auto met de twee Belgen. Die trouwens beiden 25 zijn en viels te sportief zijn. Ze hadden ook 4 maanden en doen een stuk of 8 trekkings. Ze gaan dan serieus met backpack en van die nordic walking sticks de berg op, inclusief tent enzo. Ze hadden ook maar 3 T-shirts en 2 broeken mee. Aha, jep, kunnen wij nog iets van leren :-).

Maar we regelden de bus, gingen nog naar het museum in Salta; waar trouwens 2 mummies te zien waren. Een van een kindje van 7 die op 5 km hoogte duizenden jaren geleden geofferd is. Door de kou en droge lucht is hij bewaard gebleven; heftig om te zien!!!

Ook regelden we nog geld. We hadden gelukkig op Caye Caulker in Belize Sam ontmoet. Een reislustige Australier die bijna de hele wereld al gezien had. HIj gaf ons de tips om dollars mee te nemen, aangezien je dus daar op de blauwe markt dollars kan omwisselen tegen een hele goede koers. Om het uit te leggen: als je pint, dan krijg je voor 100 dollar 1000 pesos, dus 1 dollar is 10 pesos. Als je 100 dollar op de blauwe markt wisselt krijg je 1500 pesos.. Dus dat betekent 50% meer; dat is veel!!!! Dus wij hebben veel dollars gepind in El Salvador (waar de USD de munteenheid is) en daar hebben we nu dus plezier van. Wel voelden we ons de eerste keer heel fout, haha.. Alsof we drugs op straat kopen ofzo. Je loopt namelijk op het plein (mensen van ons hostel hadden gezegd waar ze zouden staan) en je hoort dan 'dolares, dolares' en dan vraag je de koers. Ze staan daar met dikke pakketten pesos in hun hand. En de politie loopt gewoon langs, dus het wordt gewoon gedoogd. Er is zelfs een 'officiële' site, waar je de blue dollar market-koers kan vinden.. Het scheelt ons in ieder geval! De prijzen zijn namelijk de laatste 2 jaar verdubbeld. Een hostel in ons boek is gemiddels 150 pesos volgens de lonely planet, maar als wij er komen (als het nog bestaat inderdaad) is het 300 pesos.. Dus tja... die extra pesos zijn meer dan welkom :-)! 

Salta was mooi, met veel mooie kerkjes.. Alleen ziet alles er nu eenmaal minder leuk uit in de regen :-(.

Die avond voor de roadtrip hebben we onszelf getrakteerd op een echte Argentijnse maaltijd; inderdaad, met een heerlijke steak en een heerlijke fles wijn..!! Mmmmmmm!!! Dat kunnen die Argentijnen wel!

De dag erna begon de roadtrip en gingen we naar het noorden via de prachtige landschappen en gekleurde bergen. We sliepen in een bergdorpje en ik proefde de lokale wijn; heerlijk. Onze chauffeur Rufus (zo had Henk zichzelf gedoopt) was een perfecte driver en iedereen had het naar z'n zin! Helemaal toen het weer omsloeg;van bewolking en regenachtig naar stukjes blauw en soms zelfs een zonnetje.

Dag twee gingen we naar Cayafate. We zouden via een dirtroad gaan, maar gezien de regen leek ons dit toch niet verstandig. Gezien wij erna naar Mendoza zouden gaan, leek het ons handig als de Belgen (die trouwens Franstalig waren en net zo goed Nederlands konden, als wij Frans hihi) ons in Tucuman afzetten. Dat zou ons 80 euro bus schelen en 4 uur buszitten. Helaas bleek dit de laatste dag toch 5,5 uur te zijn en dat konden we die arme Belgjes niet aan doen. DIe moesten dan 11 uur rijden voor ons, om dan nog terug naar Salta te gaan. Wat dus betekent dat ik dus in de bus naar Tucuman dit typ, terwijl Henk heerlijk droomt over ons volgende avontuur :-). We hebben daar 1 uur overstap tijd en gaan dan met de nachtbus naar Mendoza; nog eens 13 uur. Ja, Argentinie is MEGA!

Cayafate was trouwens heerlijk! Supermooie landschappen onderweg; de een nog mooier dan de ander. En het is na Mendoza, de tweede grootste wijnproducerende streek van Argentinie. Dus er moest uiteraard wijn geproefd worden. Dus we gingen naar een superleuk tentje waar je twee witte, twee rode en een rose kon proeven voor een schappelijk bedrag. Met wat hapjes werd dit natuurlijk een groot feest; super! 's Avonds proefden we nog de lokale lokro met varkensvlees en rundvlees.. Lusten we vast dachten we. Nou.... in mijn lokro dreef een poot van een varken (met hoef...) en de stukken huid met vet dreven tegen de oppervlakte. We aten de bouillon en vonden het avontuur groot genoeg. Gelukkig hadden we de wijn en de hapjes al achter de kiezen :-)!

Eenmaal aangekomen in Mendoza; waar het 300 dagen per jaar zonnig is, werden we helaas weer begroet door een regenbui.. Ach ja.. je kan niet altijd geluk hebben he ;-)! Gauw meer, hopelijk met zon!

Kus van ons