Viva la Cuba

Na lang ernaar uit gekeken te hebben, zijn we dan eindelijk begonnen aan onze gave reis! Henk werd trouwens nog gevraagd bij inchecken (bij zo'n automatisch ding) door de vrouw achter ons wat zijn tas was en of het een parachute was (hadden een flightbag om de tas heen). Haha, ja joh, wij springen op 10 km hoogte uit een airbus :-). Maar na een lange vlucht kwamen we dan eindelijk aan, om na 10 minuten Angelo en Irene te begroeten op Cuba; wat een gezelligheid! Na een ritje naar onze casa (particulares) gingen we na het opfrissen de stad in. Woowwwww wat leuk; overal leuke  live bandjes, gezelligheid op straat en aangezien we zo'n honger hadden gingen we bij het eerste de beste tentje naar binnen. Nou dat hebben we geweten, we hebben er al drie avonden gezeten, hahaha; ze hebben namelijk heerlijke mojito voor 2 euro en lekker eten voor 4! En aangezien we nog 4 maanden moeten komt dat goed uit :).

De volgende dag gingen we Havana verkennen. Na gelijk verkeerd te zijn gelopen valt het wel op; iedereen wil iets van je en je bent een lopende CUC (euro). Vooral Angelo had het er even moeilijk mee; die met iedereen kletst en een praatje maakt. Maar zelfs voor het geven van route info of leuke club vragen ze al geld..Maar Havana is mooi!! Gave oude (ook veel vervallen) huizen, oude auto's in alle kleuren en maten en mooi opgeknapt en lelijk vervallen en allerlei soorten mensen in alle kleuren; van wit tot heel donker. Overal leuke vrolijke muziekjes en gezelligheid.Gisteren hebben we met z'n vieren zo'n oude auto gehuurd en hebben we een toertje gedaan door de stad; WARM! Het was een cabrio, maar met zo'n leren bank glij je wel weg na een paar minuten de brandende zon op je hoofd! Even door de stad gewandeld daarna en ook nog bij santara's geweest; 2 waarzegsters die daar altijd zitten... Nou, laten we zeggen.. ben benieuwd of het  uitkomt voor Irene (waren wel onder de indruk, haha).. Ze zei namelijk tegen mij (terwijl  ik geen ring om had), dat ik volgend jaar in het wit zou gaan (en ze neuriede erbij), dus tja, best griezelig. Toen waren we aan relaxen toe, waarna we weer bij onze favo toko gingen eten en drinken om daarna de stad in te gaan. Na 3 taxi's (1 club was dicht, 1 te duur (25euro entree!!!) kwamen we bij een club aan.. nou ja club.. meer een soort cabaret met live bandje haha. Maar na een half uurtje was de band klaar en werd er reggaeton gedraaid; gezelligheid! Mooie bijkomstigheid dat de mojito's ook nog te betalen waren!

Vandaag begon de dag goed met Angelo die sigaren gehasseld had via een mannetje op straat. Nou daar was onze huisbaas het niet mee eens; dik illegaal natuurlijk. Maar Henk keek ook nog even en ze leken toch heel echt... dus na een gesprekje met de huisbaas toch 2 doosjes sigaren rijker.We gingen de dag erna naar Playa Este (helaas bestond jouw toko niet meer Juul!) waar we op het strand gerelaxed hebben en 's avonds gegeten hebben bij een restaurant waar we eten geserveerd kregen op een Real Madrid bord. Hoe hilarisch.. Angelo's hoofd als echte Barca fan.. zelfs het bestek was van Real! Maar nadat alles overgeplaatst was naar een wit bord, heeft zelfs Angelo z'n bord leeg gegeten :).

Momenteel zit ik in een schommelstoel met een cuba libre (rum-cola) op de porch van  onze casa in Trinidad en zijn we twee weken verder. Time flies when you are having fun!!Nadat we Irene en Angelo op het vliegveld afgezet hadden, haha dat klinkt simpeler dan het was.. na alle drie de terminals bij langs zijn geweest (wat een doolhof!), hebben ze bij de laatste een taxi genomen na de juiste terminal en zijn wij ze gevolgd om daarna na de incheckbalie te rennen om te horen dat ze het NET gehaald hadden.. snel doei zeggen en weg waren ze. Maar wat was het gezellig!

Wij gingen door naar Vinales, in het westen van Cuba, waar we logeerden in casa Cary; een superlief mens van in de 60 die haar knaloranje casa voor ons tot de beschikking had. Ze stelde voor dat we de volgende dag gingen paardrijden... Henk en ik lachen, haha dat doen we niet; zielig voor de paarden en dat kunnen we nooit! Maar de teksten in haar boekje ('paardrijden is een echte aanrader, ook als je het niks lijkt') en de verhalen van anderen die het toch echt heel gaaf vonden, hebben ons doen overhalen. Dus na een heerlijk ontbijt (super geregeld overal; voor een paar CUC vers fruit, koffie, brood, juice en ei met brood) stond Raydell (mannetje van 155 cm en 55 kg) voor de deur (o my god.... komt dit goed??) liepen we na de paarden. Mwahahahaha wat een lol; Henk zo'n paard zien beklimmen, maar daarna was ik ook aan de beurt... Hilarisch!! Doodeng, maar hoe gaaf na een aantal minuten; supermooie uitzichten, mooie paadjes en gave bergen ging het best redelijk. Alleen als Raydell vond dat het te sloom ging en Henk's paard te kennen gaf dat hij toch iets sneller moest en BAM BAM BAM daar ging Henk, hahahaha... Sorry, moet nog lachen..Natuurlijk ging mijn paard erachteraan..Op een gegeven moment dacht ik dat ik het soort van te pakken had (dat hop, opstaan en hop zitten), maar denk dat ik dat vooral in m'n hoofd had, hihi. We zijn nog naar een tabacco farm geweest; waar Henk met de boer een dikke sigaar gerookt heeft. Kortom, toch echt de moeite waard :)!  

's Avonds gingen we bij Cary eten, die heerlijk gekookt had.  Het was dan ook Henks idee dat ik de dag erna bij Cary op kookles ging. Dus tja, ik kan die man niet teleur stellen, dus ik in m'n beste Spaans uitleggen aan Cary dat ik moest leren koken voor m'n man; ze vond het uiteraard hilarisch dat ik voor die 'el est muy grande' (Cary meet 150cm) moest koken, dus de dag erna werd ik uit m'n schommelstoel geplukt om sopa de vegetales te koken. Wat een gezelligheid; van Cary een haar zus leerde ik de lekkerste soep en kip maken; jaja, jullie mogen allemaal langskomen als we terug zijn ;-)!Ok, sorry, dit wordt toch een lang stuk, maar is dan ook van twee weken..!

Na Vinales gingen we naar Soroa, waar we 1 dag zouden blijven, echter dat werden er 2 aangezien het zo relaxed was. Prachtig uitzicht op de jungle met palmbomen (wat wil een mens nog meer) en elke middag klokslag 3 uur dikke onweer. Serieus... tot op 10 meter afstand; ENG!! Wat een knal! We wilden naar de natuurlijke bronnen, maar helaas regende het bij aankomst en zijn we teruggegaan.De dag erna hebben we met onze 4x4's (lees hoge bergschoenen) een hike gemaakt. We zouden naar een bergdorpje gaan, maar na 4 liter zweet verloren te hebben en helemaal kapot te gaan in 40 graden (ok, wie gaat er ook een jungle berg oplopen tussen de middag) besloten we om te draaien. ik wilde uiteraard nog naar een uitzichtpunt onderweg (net ietsjes verder), maar gelukkig werd mijn overhaal beloond met een bar MET zwembad. Nou, wij lagen daar dus binnen 2 seconden in haha, met een ijskoud drankje; heerlijk!

Na Soroa gingen we naar Varadero, waar we in een casa bij Mery sliepen. Overdag met Hallo Jumbo tasje naar het strand (dag ervoor was alles gejat bij mensen die bij de buren sliepen), dus hadden alleen handdoek, boek en zonnebrand mee. 's Avonds ging ik me nog even klaarmaken toen Henk al klaar was en op de schommelstoel op de porch zat te relaxen. De 5 weken Spaanse cursus hebben een klein beetje geholpen, dus toen de heren vroegen of hij een cuba libre wilden zei hij uiteraard si :-)! En nog een, en nog een..Haha, Henk kwam de kamer op om wat geld te halen, hij wilde een fles rum voor ze halen. Zo gezegd zo gedaan en toen kwam helemaal alles uit de kast; kaas, varkensvlees, garnalen; hahaha... Gezelligheid!

Na Varadero gingen we naar Santa Clara, waar het grote Che Guevara monument en museum staat. Dankzij maps.me langs belachelijke kleine paadjes en tussendoor weggetjes (het is geen tom tom die snelste weg doet, maar kortste weg zijn we achter gekomen). Ach we komen er wel met onze Geely. Nee, zo hebben wij niet onze auto genoemd, maar dat is serieus het merk auto.. Hadden wij ook nog nooit van gehoord inderdaad. Maar hij ziet er degelijk uit (type Mercedes), maar is dus heel licht en rijdt dus ook licht, oftewel beetje onstabiel.. Maar echt Cuba.. Wowww... het is echt een beleving.. je gaat terug in de tijd; overal nog koetsen (serieus ik lieg niet, ok en overdrijf ook niet..) en oude autos's (niet alleen in Havana) en geen treinwegovergangen (je moet elke keer stoppen en kijken of er iets aankomt.. Inderdaad; MEGA gevaarlijk), en vandaag reden we en lag op een weghelft de mais te drogen; geloof je toch niet?!? Ook wilden we water halen; nergens te krijgen, overal hebben ze een tokootje, maar bijvoorbeeld voor alleen pizza, of alleen ijs. En zelfs bij het benzinestation hadden ze vandaag alleen alle soorten bier (lees vier soorten), maar geen water.. Nou ja, na een weg met 1000 gaten..We werden zelfs ingehaald door paard en  wagen.. We hebben 4 uur gedaan over 150 km kwamen we er toch..

Santa Clara, daar was ik gebleven; daar sliepen we bij Hugo; een 80-jarige man die nog met Che Guevara gevochten had.. (die de revolutie leidde en later doodgeschoten is in Bolivia en die hier op elk T-shirt en tasje en elke muurschildering staat). Dus wij hebben de foto bewonderd en alle medailles; zo lief! Na heerlijke oude kleren gegeten te hebben ('ropa vieja'; gestoofd vlees), liepen we nog even over het plein, waar zich ondertussen heel Santa Clara verzameld had om te internetten.. Serieus; hier kun je alleen internetten als je een kaartje koopt; 2 euro voor een uur en dat doen dus alle Cubanen 's avonds en je hebt alleen bereik op dat plein dus daar zat iedereen; met alle mobiels, pads en laptops; mooi om te zien. Wij dronken nog een mojito en een cuba libre bij een cafeetje met natuurlijk live salsa muziek.. Zucht, life is good!

Na Santa Clara wilden we naar Cayo Coco; mooi strand, maar dat was zoooo duur; alleen maar all inclusive resorts.. Dus stelde Henk voor naar Moron te gaan; daar in de buurt en dan naar Cayo Coco met de auto te gaan voor het strand; briljant plan. Want het bleek carnaval in Moron, hoe gezellig! De mojito's en pina colada cocktais voor local prijzen; 20 eurocent!! Nou... dat heb ik geweten (heb er nog last van... you know what I mean...), maar leuk dat het was! Ze hadden een spel waarbij ze allemaal doosjes van hout aan een kant open hadden gezet en met de doosjes hadden ze een cirkel gemaakt (kant open naar het midden), op de doosjes stonden nummers met een prijs; van 3 cola blikjes tot een zakje wasmiddel, tot een fles rum (wasmiddel en shampoo is heel schaars en duur hier, ze verdienen hier, als je werkt 30 CUC (is 30 euro) per maand; dus of je nu advocaat bent of schoenpoetser, iedereen verdient dat. En een shampoo is bv 5 CUC; reken maar uit...). Maar midden in de cirkel stond een draaiplateau met een houten stolpachtige deksel. Je zette dan in, 5 cent (is 20 eurocent) op bv nr 27 (was 3 blikjes cola voor onze rum) en dan draaide die knakker dat ding aan... Hij tilde toen de stolp op en mwahhahahaa een piepklein muisje kwam er onder vandaan... Helemaal harry in de warrie van dat draaien natuurlijk. Het doosje waar hij in ging, die won; als je daarop gebet had. Wij verloren uiteraard, maar was even mooi! Als je buik al niet op de hobbel was van de viels te goedkope pina colada's, dan werd die het wel van alle eettentjes... Pfffff, alles was te koop, maar waar Cubanen met name gek op zijn is geroosterd varken (pulled pork; cerdo); om de paar meter stond een standje met serieus een HEEL geroosterd varken erop; jep, inclusief hoofd... Nou...daar word je toch misselijk van?! Maar die Cubanen gingen helemaal los.. tja, wordt iedereen niet blij van eten, drinken en muziek? Cubanen in ieder geval. Wat zelfs opvalt hier is dat iedereen naast elkaar leeft; Cubanen zijn er in alle kleuren en maten, vaaheel wit, tot heel donker/ zwart en iedereen gaat normaal en leuk met elkaar om. Daar kan NL/ Europa nog wat van leren.. De stranden van Cayo Coco waren mooi; maar stiekem zijn we (ben ik) een beetje verwend.. Inderdaad.. ik heb ze (vaak) mooier gezien,. Maar was super!

En nu zijn we dus in Trinidad; waar weer allemaal van die hassle mannetjes zijn die je een taxi of toer willen aansmeren.. Heel toeristisch dus, maar dus ook heel mooi! Mooie gekleurde huisjes; gave straatjes met keitjes en mooie kerkjes. De auto is gewassen door de buren (was heel vies nadat we door net gelegd asfalt gereden waren, inderdaad, uiteraard geen wegafsluiting) en de salsa cursus voor morgen is geregeld..Die salsa cursus die kwam er; bij een vrouwtje thuis (de meubels werden gewoon aan de kant geschoven en aha, daar was de dansvloer, haha.. Na heel wat geoefen heeft ook Henk de basis te pakken ;)! 's Avonds dit uiteraard even in de praktijk gebracht; na een aantal cuba libres en mojito's..

Na Trinidad gingen we naar Cienfuegos; superleuke relaxte stad; beter dan Trinidad. Achteraf wilden we dat we hier wat langer konden blijven, maar helaas liet de planning dat niet toe. We sliepen bij Roberto en Carlos, een homo stel, die superlief waren en een prachtige casa hadden. Momenteel type ik dit op de airport in Havana, waar serieus de vogeltjes binnen rondvliegen en we gaan zo richting Cancun, Mexico.. We werden nog weggebracht in een aquablauwe chevrolet uit 1948 met bachatamuziek uit de speakers; goede afsluiter van 2,5 supergave weken in Cuba!